Czy krótki sen prowadzi do otyłości?
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Czy przesiadywanie do późna w nocy powoduje otyłość? Coraz więcej prac wskazuje na to, że słaba jakość snu jest związana z podwyższonym ryzykiem otyłości poprzez zaburzenia w apetycie, co z kolei prowadzi do zwiększonej konsumpcji kalorii.
Jednak nowe badanie opublikowane w PLOS Biology udowadnia, że ta reakcja może być przesadzona. Nie tyle zaburzenia snu prowadzą do otyłości, ale raczej nadmierna waga prowadzi do zaburzeń snu, co wynika z badania Universytetu w Pensylwanii.
- Myślimy, że sen jest funkcją ciała, dzięki której gromadzona jest energia. Nasze odkrycia sugerują, że jeżeli aktywnie spędza się dzień, wówczas następuje senność, ponieważ zapasy energii zostają wyczerpane – mówi David Raizen, prof. neurologii i członek Chronobiology and Sleep Institute.
Podkreśla on, że podczas gdy rezultaty pracy na dżdżownicach nie do końca mogą być przenoszone na ludzi, oferują doskonale narzędzie badawcze nad drzemką u ssaków. Podobnie jak inne zwierzęta posiadające system nerwowy potrzebują snu. Ale w przeciwieństwie do ludzi, u których system nerwowy jest bardzo skomplikowany i są trudni do badania C. elegans mają jedynie 302 neurony, z których jeden jest pewnym regulatorem snu.
U ludzi, ostre zaburzenia snu mogą skutkować zwiększonym apetytem oraz insulinoopornością, a osoby które chronicznie śpią mniej niż 6 godzin w ciągu nocy są bardziej narażone na ryzyko otyłości i cukrzycę. Co więcej głód zarówno u ludzi jak i szczurów, muszek owocowych oraz dżdżownic wykazuje swój wpływ na sen, bo jest regulowany, przynajmniej w części dostępnością składników odżywczych. Jednakże ścieżki wspólnego oddziaływania snu oraz spożywania pokarmów pozostają niejasne.
- Chcemy wiedzieć jakie jest działanie snu. Krótki sen i inne schorzenia przewlekłe takie jak cukrzyca są ze sobą związane, ale nie jest jasne, czy krótkotrwały sen stwarza skłonność do otyłości – mówi Alexander van der Linden, profesor biologii z Uniwersytetu w Newadzie.
- Myślimy, że sen jest funkcją ciała, dzięki której gromadzona jest energia. Nasze odkrycia sugerują, że jeżeli aktywnie spędza się dzień, wówczas następuje senność, ponieważ zapasy energii zostają wyczerpane – mówi David Raizen, prof. neurologii i członek Chronobiology and Sleep Institute.
Podkreśla on, że podczas gdy rezultaty pracy na dżdżownicach nie do końca mogą być przenoszone na ludzi, oferują doskonale narzędzie badawcze nad drzemką u ssaków. Podobnie jak inne zwierzęta posiadające system nerwowy potrzebują snu. Ale w przeciwieństwie do ludzi, u których system nerwowy jest bardzo skomplikowany i są trudni do badania C. elegans mają jedynie 302 neurony, z których jeden jest pewnym regulatorem snu.
U ludzi, ostre zaburzenia snu mogą skutkować zwiększonym apetytem oraz insulinoopornością, a osoby które chronicznie śpią mniej niż 6 godzin w ciągu nocy są bardziej narażone na ryzyko otyłości i cukrzycę. Co więcej głód zarówno u ludzi jak i szczurów, muszek owocowych oraz dżdżownic wykazuje swój wpływ na sen, bo jest regulowany, przynajmniej w części dostępnością składników odżywczych. Jednakże ścieżki wspólnego oddziaływania snu oraz spożywania pokarmów pozostają niejasne.
- Chcemy wiedzieć jakie jest działanie snu. Krótki sen i inne schorzenia przewlekłe takie jak cukrzyca są ze sobą związane, ale nie jest jasne, czy krótkotrwały sen stwarza skłonność do otyłości – mówi Alexander van der Linden, profesor biologii z Uniwersytetu w Newadzie.
